اعلیحضرت دالایی لاما (تنزین گیاتسو) چهاردهمین و کنونی دالایی لاما است. او در 6 ژوئیه 1935 متولد شد و پنجمین فرزند از 16 فرزند یک خانواده کشاورز در استان آمدو تبت بود. هنگامی که او دو ساله بود، او را تولکو (تولد مجدد) سیزدهمین دالایی لاما اعلام کردند. در سن 15 سالگی، او به عنوان رئیس دولت تبت و مهمترین حاکم سیاسی بر تخت نشست، زیرا تبت با اشغال نیروهای جمهوری خلق چین مواجه شد. پس از فروپاشی جنبش مقاومت تبت در سال 1959، دالایی لاما به این کشور گریخت. هند، جایی که او در ایجاد اداره مرکزی تبت (دولت تبت در تبعید) و تلاش برای حفظ فرهنگ و آموزش تبت در میان هزاران پناهنده ای که او را همراهی می کردند، فعال بود. عالیجناب که یک شخصیت کاریزماتیک و سخنران برجسته عمومی است، اولین نفر است. دالایی لاما برای سفر به غرب. او در آنجا به گسترش بودیسم و ​​ترویج مفاهیم مسئولیت جهانی، اخلاق سکولار و هماهنگی مذهبی کمک کرده است. او در سال 1989 جایزه صلح نوبل را به خاطر نوشته‌های برجسته‌اش و رهبری در حل مناقشات بین‌المللی، مسائل حقوق بشر و مشکلات زیست‌محیطی جهانی دریافت کرد.